Wat lief van je…

 

Ik zit midden in het boek ‘Praten met je partner’ van Annette Heffels. Ze beschrijft veel herkenbare dialogen die ik ook in mijn praktijk hoor als ik stellen begeleid. Veel aannames en veel verwijten. De onderliggende behoeften of verlangens worden niet uitgesproken, ze voelen te kwetsbaar.

Het is een misvatting te denken dat je een zwakkere positie krijgt als je uitspreekt wat je werkelijk wilt. Het geeft juist meer regie en autonomie.

Ik lees in het boek een opdracht waarin je een week lang gevraagd wordt om elkaar heel bewust oprechte complimenten te geven. Laat de verwijten even zitten, schrijft Annette Heffels, die hebben tot nu toe tenslotte niet de verandering gebracht die je wilde.

Wanneer de ander jou spontaan koffie komt brengen reageer dan met ‘Wat lief van je’.  Ze voorspelt dat er wonderlijke dingen gaan gebeuren in je relatie. Aanvulling van mij, mochten er geen spontane complimenten worden gegeven dan kan je er ook (vriendelijk) om vragen als in een verlangen. Verwachtingen die niet ingevuld worden geven namelijk weer nieuwe teleurstellingen.

Terwijl ik dit lees komt mijn man mijn werkkamer binnen met koffie ‘Dank je wel, wat lief van je’,  zeg ik. Ja, ja…. met de hand alweer op de deurklink. ‘Ik geef je een compliment’, probeer ik nog. Ja, ja, ik zit in een gesprek. Goed geprobeerd maar timing is kennelijk ook belangrijk.

Goed boek trouwens, ‘Praten met je partner’ van Annette Heffels, gebaseerd op het gedachtengoed van Sue Johnson.