“De cursus Omgaan met teleurstellingen gaat wederom niet door.” Dit grapje van cabaretier Herman Finkers kwam vorig jaar een aantal keren langs in onze camper toen mijn partner en ik door Zuid-Amerika reisden. Niet alles verliep volgens plan daar, om het maar zacht uit te drukken. Dat bleek ook de charme van het reizen te zijn… achteraf dan. 😉
Het grapje van Finkers kwam weer bij mij op naar aanleiding van Maarten van der Weijdens zwemtocht. Hij had zich een doel gesteld – 200 kilometer zwemmen – en wilde daarmee veel geld binnenhalen voor KWF Kankerbestrijding. Ik denk dat iedereen het moment heeft gezien dat hij moest opgeven – ik in ieder geval met tranen in mijn ogen. En we wilden allemaal eerst weten hoe teleurgesteld hij was…
Hoe teleurgesteld was Maarten van der Weijden? Helemaal niet! Zijn doel was veel geld binnenhalen door een extreme inspanning te leveren. En dat hij dan in plaats van 200 kilometer ‘maar’ 163 kilometer heeft gezwommen, nou en? Hij was er zelf heel duidelijk over: “Ik heb echt alles gegeven en mijn doel is behaald.” De Held!
Gelukkig maar dat hij er zo tegenaan kijkt, want hier is een prestatie van groot formatie geleverd. Onze vraag aan Maarten tekent wel hoe de meeste mensen met gebeurtenissen omgaan; wat is niet gelukt of wat ontbreekt er nog, wat is er fout gegaan, wat heb ik niet goed genoeg gedaan? Het is kennelijk makkelijker te kijken naar wat er niet is dan naar wat er wel is. Dus: de cursus ‘Omgaan met teleurstellingen gaat wederom niet door’ en dat is niet zo erg als we eens wat meer ‘Omdenken’. Waar ben je tevreden over, wat heb je goed gedaan, wat heb je wel bereikt?
