Gisteren kwam Jolene Meijerink vanuit de afdeling communicatie van de Radboud universiteit in Nijmegen bij ons haar eerste indruk maken. Ze schreef er onderstaand artikel over.
Hoe vind ik een baan? Deel 2 Kleur en houding
Sollicitatiebrieven sturen is veilig. Je schrijft de brief thuis en naar de brievenbus lopen kan ook in je joggingbroek. Dat ziet de potentiële werkgever toch niet. Als een uitnodiging voor een gesprek volgt wordt het een ander verhaal. Wat moet ik aan? Wat ga ik vertellen? Hoe kom ik goed over?
Het project
Imageprofessional Marianne Dupont en loopbaanadviseur Ellen Ziengs hebben sinds kort hun krachten gebundeld in een gezamenlijk project: ‘Hoe versterk ik mijn eerste indruk.’ Een paar dagen voor ik bij hen langs ga moet ik een formulier invullen. De vragen gaan over punten waar ik onzeker over ben tijdens een sollicitatiegesprek, de branche waarin ik wil solliciteren en of ik al vaker heb gesolliciteerd.
Het gesprek
Ellen Ziengs leidt mij naar de wachtkamer. Hier moet ik enkele minuten wachten alvorens ik naar binnen wordt gevraagd. Na een kennismaking met Marianne Dupont neem ik plaats. Het hele gesprek wordt vanaf binnenkomst opgenomen, maar eerlijk gezegd was me dat nog niet opgevallen toen ik binnen kwam. Het gesprek is opgebouwd als een sollicitatiegesprek. Ik moet eerst iets over mezelf vertellen, wat voor functie ik zou willen vervullen en wat mijn goede en slechte punten zijn. Ik voel me een beetje ongemakkelijk wanneer ik over mezelf moet vertellen. Dat merken de dames ook. Verder valt het me tijdens het gesprek pas op hoe fel mijn nagellak is (turquoise) en baal ik er van dat ik vergeten was een vest of jasje aan te trekken over mijn jurk met korte mouwen. Daar ga ik zeker wat over horen.
Eindoordeel
Een paar minuten na het gesprek krijg je het eindoordeel. Mijn nagellak is door de test gekomen, omdat ik verder weinig accessoires draag kan dit wel voor de branche waar ik in wil solliciteren (journalistiek). Mijn blote armen moeten het wel ontgelden, Dupont raadt aan om een jasje of vestje aan te trekken met minstens halflange mouwen. Verder laat Ziengs me zien dat ik moet gaan werken aan mijn houding. Omdat ik mijn armen de eerste vijf minuten op mijn schoot houdt, duurt het lang voordat ik me kan ontspannen. Door mijn armen te plaatsen op de tafel, kom ik actiever en minder statisch over. Andere tips? Maak oogcontact, draag kleding in neutrale kleuren, pas je kleding aan aan de beroepsgroep. En zorg dat je een open houding hebt, ook als je in de wachtkamer zit. / Jolene Meijerink