‘We kunnen makkelijker terug naar de gezamenlijkheid’. Na een afsluitende sessie is dit de belangrijkste winst.
Het is in een samengesteld gezin niet altijd even makkelijk om als ouder en stiefouder samen een team te blijven. Ook al is de liefde groot en is die in de basis nog steeds aanwezig, er is vaak veel gedoe. Meer dan in een gewoon kerngezin. Zij irriteert zich sneller aan zijn kinderen dan aan die van haarzelf. Hij heeft het gevoel dat haar kinderen hem negeren.
Het gevolg is dat je elkaar een beetje kwijtraakt maar hoe vind je elkaar terug als er zoveel gedoe tussen zit. In een aantal sessies besteedden we aandacht aan de dynamiek in het gezin, aan wat je hebt meegenomen uit je gezin van herkomst en hoe die patronen nu zichtbaar worden. We keken naar een effectievere manier van communiceren en er was aandacht voor de liefde. En die was er zeker nog!
Gisteren sloten we af met het voorlezen van een brief aan de ander. Er waren veel tranen, van geluk en ik voelde de ontroering voor dit mooie stel. Zij hebben een voor hen passende manier gevonden om in al die hectiek de verbinding met elkaar te blijven vinden.
Liefde is mooi!
